???آرامش خدایی
گاهگاهی که دلش میگیرد طبق عادت همیشگیاش میرود زیر سقف آسمان و به آسمان خیره میشود. ماه را میبیند که چقدر زیباست. ستارهها را نگاه میکند که میدرخشند.
بعد چشمانش پر از اشک میشود. در آن لحظه با خودش میگوید: “این همان آسمانیست، که بقیه آدمهایی که غمگیناند، به آن نگاه میکنند.” و او هم شروع به درددل با خدای خود میکند.
میگوید: “خداوندا! من به اعتبار تو تمام سختیها را تحمل میکنم. میدانم که میبینی و خود شاهد هستی. گاهی دلم آنچنان از این زمانه میگیرد که آرزو میکنم که ای کاش نبودم.
خداوندا! من فقط امید و دلخوشیام تو هستی و با یاد تو دلم آرام میگیرد. “و به راستی چه چیزی لذت بخش تر از این که دل گرفتهات را با ذکر خدای مهربانت آرام کنیکه خودش فرموده است:"
الا بِذِکرِ اللهِ تطمّئِنُ القلوب”
پ.ن: سوره مبارکه رعد. آیه ۲۸
✍به قلم:#ف_آقابیگی
آدرس این مطلب در وبلاگ ما:
https://kazive.kowsarblog.ir/آرامش-خدایی-11
? @kazive ?
آخرین نظرات